Hoera! De tuinman start eindelijk met de werken! Wat heb ik lang gedroomd van mijn eigen mediterrane tuin - het maakt mijn droom om hier in het mooie Zonhoven 'mediterraan te wonen' helemaal compleet. Ik wil namelijk dat vrolijk geurende vakantiegevoel élke dag kunnen beleven. En voor Sage wil ik natuurlijk ook mijn bezoekers bij aankomst meteen in de mediterrane sfeer brengen.
Als je nog niet helemaal mee bent met het concept van mediterraan tuinieren, kun je mijn vorige blogpost er even bij pakken.
Het kader bepalen
Zoals ik al mijn ontwerpen start vanuit een 'programma van eisen', deed ik dat nu ook:
Wat wil ik eigenlijk? Langs waar ga ik binnen en buiten, wil ik ingesloten zitten of juist in het groen? Wil ik kunnen zonnen in mijn nakie (yes please!), wil ik tafelen in de zon of in de schaduw, wil ik plaats voor kippen of andere dieren?
En welke zijn de vaste parameters: wat is de oriëntatie van de tuin, waar ligt het huis en haar bijgebouwen op het perceel, waar ligt de straat, zijn er buren waar rekening mee gehouden moet worden,...
Met al die informatie ging ik aan de slag:
* Ik voorzie een ruime oprit én een 3-tal parkeerplaatsen. Ik vond dit essentieel omdat ik mensen wil kunnen ontvangen zonder dat ze op de straat moeten parkeren of de auto's moeten wegrijden omdat toevallig degene die het eerst op de oprit staat, als eerste wil vertrekken...
* Mijn voortuin moet het huis zichtbaar laten, maar toch voldoende privacy bieden - zowel rechtstreekse inkijk vanop straat naar mijn leefruimte toe wil ik wat vermijden, als andersom: ik wil de voorbijrijdende wagens niet zien.
* Een eetbare tuin graag! En ook boeketten uit eigen tuin vind ik een must. Want hoe heerlijk is het om een boeket uit eigen tuin zelf op tafel te kunnen zetten, of mee te nemen als je gaat eten bij vrienden?!
* Plaats(en) om te kunnen ontbijten, tafelen met bezoek, lezen, zonnen en om rond de vuurschaal te zitten.
* Bergruimte voor afval, tuinmateriaal, hout (voor in de vuurschaal), fiets, bouwmateriaal,...
Look & feel
Anders dan een interieur, maar eigenlijk toch hetzelfde. In plaats van gordijnen, kies je hagen. In plaats van verlichting creëer je schaduw- en zonnehoekjes. De tuin kleur je in met planten en materialen. Modern, traditioneel,... Of gewoon je eigen stijl. De stijlkeuze is, naast het 'eisenpakket' wat ik hierboven schetste, het uitgangspunt voor het ontwerp.
Ik koos voor de 'natuurlijke tuin'. Hoewel een tuin sowieso niet 'natuurlijk' is te noemen - maar ik wil de natuur zo goed mogelijk nabootsen. Daarmee bedoel ik dan dat ik combinaties maak die in de natuur ook kunnen voorkomen (ik zet geen japanse esdoorn naast lavendel), dat ik rechte lijnen waar kan vermijd en dat ik gebruik maak van natuurlijke materialen.
Borderplanten
Voor mij is in de tuin zitten puur geluk - er in werken niét. Ik kies dus voor makkelijke planten die weinig onderhoud vergen. Bewateren vind ik overigens pure verspilling, dus ik koos voor planten die tegen droogte kunnen. Gelukkig voldoen veel mediterrane planten hier aan. Mijn kleurenpalet voor de planten is voornamelijk blauw-paars, met wat roze en gele accenten. Bij het intekenen heb ik er rekening mee gehouden dat mijn tuin continu in beweging is: er is een mooie afwisseling van bloeiperiodes.
Enkele van de planten die ik koos: Lavendel (duh), een mengeling van verschillende rassen. Zonnehoedjes voor de kleur en omdat het mooie structuurplanten zijn - in de winter vormen de uitgebloeide bloemen een mooi silhouet. Salie: Gewone salie, kranssalie, veldsalie,... voor de kleur, voor hun wintergroenheid (de gewone salie dan), voor hun mooi winterbeeld. Distels: schijndistels en kruisdistels. Wolfsmelk: je hebt er vast nog nooit van gehoord, maar het is echt een toppertje!
Naast planten voorkomend aan de Middellandse Zee heb ik, om het geheel luchtiger te maken, gebruik gemaakt van een aantal prairieplanten - ook in de Noord-Amerikaanse prairies heerst er een mediterraan klimaat . Ik vind de combinatie tussen een typische prairietuin en Mediterrane planten meer dan geslaagd. Verdergras, lampenpoetsers, ijzerhard,... ze geven dat zwierige - heerlijk als de wind er door waait.
En dan nog dit: ik vertrek hier vanuit een traditionele rozentuin. De voormalige bewoonster, Germaine, was een fervente rozenfan. Ik ben dat eerder niet... Maar rozen en lavendel - het is effectief wel een goede combinatie. Dankzij Germaine heb ik ook niet zomaar rozen, zij selecteerde de mooiste en/of geurigste voor haar tuin. De struiken die ik zelf ook mooi vind, behoud ik dus. Rozen hebben een wortelstok en kun je dus super makkelijk oppakken en herplanten. Ik hou van makkelijk, dus ze mogen blijven. Ik groepeer ze in de border langs de oprit en de border achteraan in de tuin. Massa is niet alleen kassa (dat is schijnbaar een nieuw tv-programma), het ziet er ook ineens weelderig uit.
Hoogte
Zoals in een woning je plafondhoogte heel bepalend is, is er ook in een tuin een bepaalde hoogte nodig. De 'plafondhoogte' in je ontwerp is in feite de hoogste plant die je gebruikt. In mijn geval wou niet veel hoger gaan dan de hoogte van het huis - een 8-tal meter. Ik koos voor een hoogstammige Judasboom als hoogste boom. Deze krijgt een plekje in de voortuin. Ik vind het heerlijk romantisch als een huis een beetje 'verhuld' is. Verder integreerde ik meerstammige krentenboompjes. Een hoog ras in de voortuin, aangevuld met een aantal van een kleiner ras verspreid over de tuin. Ik ging voor krentenboompjes omdat hun kruin weinig voorstelt en ze zo wel hoogte geven, maar weinig schaduw. Plus meerstammige bomen geven een mooi silhouet, ook in de winter.
Steentjes enzo
Een hele belangrijke sfeerbepaler voor de tuin is de verhardingen. Om de echte mediterrane sfeer op te roepen, ga ik voor breuksteen en kiezels in beigetinten. Tinten inderdaad, want ik hou van spelen met kleurnuances. Het maakt een ontwerp zachter, lieflijker, speelser.
In mijn zoektocht naar materialen ben ik vertrokken vanuit welke materialen in het ontwerp passen - om dan op basis van functionaliteit en budget te gaan filteren. Uiteindelijk besloot ik om wel mijn dure breukstenen te leggen op mijn terras, omdat ik dat het belangrijkste vond dat het 100% mijn ding is. Ter compensatie heb ik voor de rest voornamelijk gewerkt met kiezels, de goedkoopste verharding. Enkel aan de voordeur en als een looppad van de straat (parkeerplaatsen, brievenbus) naar de voordeur toe heb ik platines voorzien. Propere voetjes zijn een must.
Nog een beetje geduld dus. Ik ga blij zijn als ik mijn planten kan beginnen inplanten, dit jaar nog. En hoewel ik me er heel bewust van ben dat de tuin pas vanaf het tweede of derde jaar tot haar volle glorie komt - houd ik me voor om vanaf moment 1 te genieten.
Warme wintergroetjes van deze ongeduldige Thomas :)